Een bijzondere Access Barssessie

Ik kreeg de vraag van een moeder of Access Bars ook gedaan kan worden bij kinderen die autistisch zijn. Ik had hier nog niet eerder ervaring mee, maar toen ik de vraag kreeg, voelde het goed. Het fijne van Access Bars is dat je niet iets kan beschadigen op fysiek, mentaal of emotioneel niveau.

Autisme bij (school)kinderen

Autisme kun je niet aan de buitenkant zien, maar je kunt het soms wel aan iemand merken.
Veel kinderen met autisme kunnen er slecht tegen als er dingen veranderen of anders lopen dan gepland. Je kind kan dan heel angstig of boos worden. Ook zie je vaak dat kinderen met autisme het liefst bezig zijn met één bepaald onderwerp of hobby. Bijvoorbeeld dinosaurussen of paarden. Sommige kinderen met autisme hebben snel last van prikkels, bijvoorbeeld harde geluiden of kriebelige stoffen. Lees meer over de kenmerken van autisme.

Hoe ervaart een kind autisme?

“Autisme is een andere manier van denken”. Het is een onzichtbare handicap die invloed heeft op het kunnen begrijpen wat een ander denkt en voelt, op het bedenken hoe iets zal gaan en op communicatie. Autisme kan betekenen dat je kind moeite heeft met onverwachte situaties en problemen ervaart met informatie die via de zintuigen (geur, tast, reuk, zicht, gehoor) binnenkomt. Het kan hier extra gevoelig voor zijn, of juist helemaal niet.

Je kind kan zich soms zo overladen voelen door alles wat er op een (school)dag gebeurt, dat het overprikkeld raakt en even niet meer kan functioneren. Het kan dan misschien erg boos reageren, of zich juist extreem terugtrekken.

Sterke kanten

Autisme kan lastig kan zijn, maar er zijn ook dingen waar kinderen met autisme juist heel goed in kunnen zijn, zoals een scherp oog voor detail, eerlijk zijn, goed aan de regels kunnen houden of heel veel weten van een bepaald onderwerp. (bron: https://www.autisme.nl/(school)kinderen/kenmerken-en-diagnostiek.aspx)

Toen ik met de puber kennis maakte zag ik een jongen die wat verlegen overkwam. Zijn hoofd ietwat naar de grond gericht. 
Hij gaf mij een stevige hand en noemde zijn naam. Zijn moeder was meegekomen en we hadden afgesproken dat haar zoon mocht bepalen of zijn moeder wel of niet bij de sessie zou zijn. Ik legde hem uit dat hij zich mocht ontspannen op de behandeltafel en niet per se stil hoefde te liggen en gewoon mocht praten als hij dat wilde. Hij begreep me en ging gewillig op de behandeltafel liggen. Zijn moeder mocht erbij blijven en ik had haar iets te lezen gegeven en er stond thee met wat lekkers klaar.

Gedurende de eerste 15 minuten was mijn grote vriend fysiek erg onrustig (ik noem hem mijn grote vriend). Hij bewoog zijn voeten heen en weer en wisselde zijn handen steeds van plaats. Dan legde hij zijn handen op zijn borst en dan weer naast hem op de tafel.
Toen ik met de Barspunten, hoop en dromen was begonnen, merkte ik dat hij ineens heel rustig werd en viel in een diepe slaap.
Zijn ademhaling was heel rustig en ik hoorde hoe hij via zijn mond uitademde, met zachte geluidjes. Ik keek zijn moeder aan en ik zag aan haar gezicht dat ze verbaasd was omdat hij ineens zo ontspannen kon zijn. Ik kon de hele sessie doen zonder dat hij wakker werd. Zelfs toen ik zijn hoofd iets omhoog tilde om achter zijn hoofd bepaalde punten zachtjes aan te kunnen raken. Hij was nog steeds ver weg in dromenland. Tijdens de behandeling reageerde zijn lichaam door kleine schokjes. Voor mij een teken dat er steeds iets werd losgelaten. Ook voelde ik dat hij boosheid in hem had wat vast zat.

Tijdens de sessie voelde ik zoveel compassie voor deze jongen. Er zit heel veel emoties in hem en dat het niet even makkelijk is voor hem om deze te uiten. Na de sessie vroeg ik aan zijn moeder of hij woede in zich had of boos was. Hierop antwoordde ze dat hij die periode van boosheid al achter de rug had.

Toen de sessie afgelopen was heb ik mijn grote vriend wakker moeten maken omdat hij nog steeds in een diepe slaap was. En heb hem nog even lekker laten liggen om bij te komen. Later vroeg ik aan hem hoe hij het vond en antwoordde dat het fijn was.
Ik heb nog even met zijn moeder gesproken over de sessie en ze was diep ontroerd doordat hij zich zo heeft kunnen overgeven aan een vreemde die ook nog eens aan zijn hoofd mocht komen. Ik vond het ook een van de mooiste sessies tot nu toe die ik heb mogen ervaren.

Na een paar dagen heb ik zijn moeder geappt en gevraagd hoe het met mijn grote vriend was. Ze vertelde mij dat hij diezelfde avond erg boos was geweest omdat hij maar een half uur naar voetbal mocht kijken. Ze vond dit niet echt fijn dat hij zo boos was uitgevallen en boos naar bed was gegaan. Ik vertelde haar dat dit een uiting was voor hem om een emoties te kunnen loslaten. De trigger was nodig van het voetballen om zijn emoties te kunnen laten gaan, ontladen. Wij kunnen makkelijker over onze emoties vertellen en deze tonen. En bij hem kunnen emoties/prikkels blijven zitten in zijn lichaam of in zijn hoofd. En door de sessie kan dit een effect hebben om dit juist te kunnen loslaten en dus te kunnen ontladen.
-Mensen met autisme ervaren wel degelijk emoties. Maar om emoties goed onder woorden te brengen en ook overgebracht te krijgen op anderen blijkt in de praktijk erg moeilijk. Mensen met autisme merken ook vaak wel degelijk op dat een ander emoties ervaart. Ze vinden het alleen moeilijk om aan te geven om welke emotie het gaat en hoe ze daar met de ander over kunnen praten-

Na het krijgen van een Bars behandeling kan het effect nog weken nawerken en kunnen er nog andere dingen worden losgelaten.
Hoe kan het nog beter dan dit? Ik vond het een prachtige sessie omdat mijn grote vriend in staat was om te ontvangen en te kunnen ontspannen.
Hoe dankbaar kan je zijn met deze ervaring.