De feestdagen vieren

Dit is best een confronterend stukje en wil er graag mijn eigen gedachten over laten gaan.

Voor velen zijn de feestdagen helemaal niet zo leuk en gezellig.
Er zijn mensen die er tegenop zien vanwege het organiseren.
Mensen die alleen zijn met deze dagen.
Je hebt mensen die deze dagen als een verplichting zien.
En zal het woord ‘vieren’ in deze context nauwelijks zijn betekenis krijgen.

Verplichtingen.
Het ‘hoort’ nu eenmaal zo dat je juist tijdens deze feestdagen bij elkaar bent.
Gezellige lichtjes in huis, versieringen, de kerstboom, cadeautjes, eten en drinken, vrije dagen. Kortom de ideale tijd om met familie en vrienden bij elkaar te zijn.
Maar zoals ik al zei, de verplichtingen kunnen soms het hele Kerstgevoel en Oud en Nieuwjaar naar beneden halen. Hoe vaak hoor je niet; als deze dagen maar weer voorbij zijn.  

Traditie.
Het is al jaren een traditie in je familie en zijn er afspraken gemaakt bij wie, waar en met wie je deze dagen gaat vieren. Juist op deze dagen wordt je op de proef gesteld.
Misschien luister je weer zoals voorgaande jaren naar dezelfde verhalen van tante en oom.
De politiek, er wordt weer gekort, de slechte zorg, de vluchtelingen, waar gaat het toch naar toe met deze wereld.
Ach, je kent het wel. En wee je gebeente als je een andere mening hebt en je laat je helemaal gaan in de discussie…dan voel je de sfeer alweer zakken. Een waarschuwende blik van een ander lid van de familie zorgt ervoor dat je je happy face weer opzet. Je kijkt op je klokje…een subtiel seintje van: is het al zo laat of is het nog maar zo laat. Waar ligt jouw voorkeur?  

Aanpassen.
Pas je aan! Ik hoor het je zeggen; dat is makkelijk gezegd. Als je gekozen hebt om toch de feestdagen te vieren omdat het nu eenmaal een traditie is in de familie, dan blijft het je verantwoording toch? Ga er met een positief gevoel in. Bekijk juist de mensen met wie je geen klik hebt met een andere bril, liefst roze, alsof je ze voor het eerst ontmoet. Er komt een moment dat je misschien het volgende jaar met een kleinere groep zit omdat er mensen zijn gaan hemelen.
Wat je nu  vanzelfsprekend vindt kan zomaar veranderen.
Wie weet gaan jouw gesprekken dan over die mensen die er niet meer zijn.
Dan haal je die herinneringen naar boven en ben jij straks degene met die ‘standaard’ discussies over politiek en alles wat niet goed gaat in de wereld.

Mededogen.
Juist in deze tijd kan jij een bijdrage zijn om aandacht te geven aan je medemens.
Iedereen heeft zijn eigen rugtasje en ook jij. Zie elkaar als gelijkwaardig en realiseer je dat we allemaal een ding gemeen hebben, zingeving hebben in je leven.
En dan is het samenzijn, juist aan het einde van het jaar, een geschikt moment om bewust te zijn. Niemand wil alleen zijn in deze tijd waar emoties van verdriet, eenzaamheid, gemis, juist extra naar buiten komen. Wees betrokken, heb mededogen.
Je beloning zal je terug vinden in je eigen kloppende hart.

Flash back
Terugkijken op het afgelopen jaar. Wat ging er goed en wat kan beter, wat zijn je dromen, doelen voor het volgende jaar. Dat is zingeving.
Vergeet niet dat je verleden steeds langer wordt en je toekomst steeds korter.
Aan ieders leven zit een deadline.

Hartegroet, Ilse